Er bestaat een lange traditie om de toekomst van steden in een utopisch of dystopisch licht te zien en het is niet moeilijk om over 25 jaar beelden van beide modi op te roepen voor steden, schrijft Eric Woods.
In een tijd waarin voorspellen wat er volgende maand zal gebeuren moeilijk is, is 25 jaar vooruit denken zowel ontmoedigend als bevrijdend, vooral als het gaat om de toekomst van steden.Al meer dan tien jaar wordt de smart city-beweging gedreven door visies op hoe technologie kan helpen enkele van de meest hardnekkige stedelijke uitdagingen aan te pakken.De pandemie van het coronavirus en de groeiende erkenning van de impact van de klimaatverandering hebben deze vragen een nieuwe urgentie gegeven.De gezondheid van burgers en het economisch overleven zijn existentiële prioriteiten geworden voor stadsleiders.Geaccepteerde ideeën over hoe steden worden georganiseerd, beheerd en gecontroleerd, zijn omvergeworpen.Bovendien worden steden geconfronteerd met uitgeputte begrotingen en verminderde belastinggrondslagen.Ondanks deze urgente en onvoorspelbare uitdagingen beseffen stadsleiders de noodzaak om beter te herbouwen om de veerkracht tegen toekomstige pandemische gebeurtenissen te garanderen, de verschuiving naar koolstofvrije steden te versnellen en de grove sociale ongelijkheden in veel steden aan te pakken.
Heroverweging van de prioriteiten van de stad
Tijdens de COVID-19-crisis zijn sommige smart city-projecten uitgesteld of geannuleerd en zijn investeringen verlegd naar nieuwe prioriteitsgebieden.Ondanks deze tegenslagen blijft de fundamentele noodzaak om te investeren in de modernisering van de stedelijke infrastructuur en diensten bestaan.Guidehouse Insights verwacht dat de mondiale markt voor slimme stadstechnologie in 2021 een jaarlijkse omzet van $101 miljard zal hebben en tegen 2030 zal groeien tot $240 miljard. Deze voorspelling vertegenwoordigt een totale uitgave van $1,65 biljoen over het decennium.Deze investering zal worden gespreid over alle elementen van de stedelijke infrastructuur, inclusief energie- en watersystemen, transport, upgrades van gebouwen, netwerken en toepassingen van het Internet of Things, de digitalisering van overheidsdiensten en nieuwe dataplatforms en analytische mogelijkheden.
Deze investeringen – en vooral die welke in de komende vijf jaar worden gedaan – zullen de komende 25 jaar een diepgaande impact hebben op de vorm van onze steden.Veel steden hebben al plannen om tegen 2050 of eerder koolstofneutrale of koolstofvrije steden te zijn.Hoe indrukwekkend dergelijke toezeggingen ook mogen zijn, om ze werkelijkheid te laten worden, zijn nieuwe benaderingen van de stedelijke infrastructuur en diensten nodig, mogelijk gemaakt door nieuwe energiesystemen, bouw- en transporttechnologieën en digitale hulpmiddelen.Er zijn ook nieuwe platforms nodig die de samenwerking tussen stadsdiensten, bedrijven en burgers kunnen ondersteunen bij de transformatie naar een koolstofvrije economie.
Posttijd: 25 mei 2021